گروه سیستمی میلان با انگیزه نارضایتی از درمان فردی در بهبود اختلالات توسط چهار روانپزشک در شهر میلان ایتالیا شکل گرفت کندی فرایند و عدم نتیجه رضایت بخش آنها را برانگیخت تا روش متفاوتی را در درمان عملی خلق کند.
مدل میلان روش جدیدی را برای نگرش به خانواده ارائه کرد در سراسر درمان و به طور سیستماتیک بر درچه خانواده در طول زمان تاکید می‌کرد و تلاش می‌کرد تعیین کند خانواده‌ای که با مشکل به درمان می‌آید چگونه تلاش می‌کند تا آن را حل کند به علاوه بر مفهوم جدید بی طرفی درمانگر برای خانواده درمانی نگرانی از ماهیت مستقیم خانواده درمانی راهبردی و خانواده درمانی ساختاری ناراضی بودند خوشایند بود.
گروه چهار نفره اولیه میلان دو سبک را با تعهد نسبت به رویکرد راهبردی اساسی و اولیه در پیش گرفتند که یکی با تاکید بر طراحی مداخلات برای چالش با سیستم و باورهای خانواده و مختل کردن بازی های خانوادگی فعالیت می کرد و دیگری مقید به رویکرد سازه گرایی اجتماعی مشارکتی با تاکید بر معنای ضمنی مثبت و سوالات حلقوی برای نوسازی سیستم باورهای فرد می باشد این گروه سازه گرایش اجتماعی بیشترین تاثیر را بر آمریکای شمالی انگلستان و ایرلند داشته است.