انگیزه یک اصطلاح کلی است که زمینه مشترک بین نیازها، شناختها و هيجانها را مشخص می کند که هر یک از اینها فرایندی درونی است که رفتار را نیرومند و هدایت می کنند.
واژه هایی در قرآن که به معنی انگیزش نزدیک هستند؛ بعث )برانگیختن)، حب (دوست داشتن)، بعضا (دشمنی)، حاجه (نیاز)، رغب (امیدوار بودن)، تحريض (برانگیختن)، آثاره (حرکت دادن)، ابتغاء (طلب کردن).
واژه هایی که در قرآن معنای انگیزشی از آنها استنباط می شود؛ عذاب، ثواب، صواب، گناه، سرعت، حریص، امر و نهی، معروف، منکر، حلال، حرام و …
می شود فطرت را در انگیزه های ارزشی و غریزه را در انگیزه های مادی، مطرح کرد و آن را خاستگاه انگیزه دانست.
انگیزش شامل رویدادهای بیرونی، مشوق ها و پیامدهای محیطی هستند که به رفتار انرژی می دهند و انگیزه های درونی عبارت است از گرایش فطری پرداختن به تمایلات و به کار بردن استعدادها و دنبال کردن و تسلط یافتن بر چالش های بهینه است .
در قرآن هوای نفس" و "عقل" از درون و "شیطان" و "وسوسه های آن از بیرون می توانند فطرت و غريزه را هم هدایت کنند.
انسان دارای نفس اماره، لوامه، و مطمئنه است که به ترتیب رشد یافته تر می شوند. نفس اماره انسان را به رها بودن و به دلخواه عمل کردن دعوت می کند.